۰
سبد خریدهیچ محصولی در سبد خرید وجود ندارد.
بررسی بازی Black Myth: Wukong
چندین دهه است که صنعت بازی های ویدیویی در دوران «الگو برداری» قرار دارد. استودیو های خلاق با استفاده از ساختار های فرمولیک و انعطاف پذیر، آثار جدیدی خلق می کنند، در حالی که دیگر توسعه دهندگان، ایده ها و تم های خود را در قالب همان فلسفه ها می ریزند. اما در این روز ها، مفهوم «عملکرد گزینشی» بیش از پیش در میان عناوین مختلف بازی ها دیده می شود. به این ترتیب که چندین بازی به عنوان الگو انتخاب می شود و با درک عمیق از هدف اثری که قرار است توسعه یابد، تیم سازنده عناصر کلیدی منابع الهام خود را برای بازی جدید بر می گزیند؛ بازی Black Myth: Wukong یکی از این آثار است. از دید من، موفقیت و جذابیت Wukong در گرو ترکیب معنا دار المان ها و مکانیک های گزینشی از منابع الهام آن است. در این بازی می توان رد پای واضحی از God of War 2018 ، عناوین اکشن تر FromSoftware مانند Bloodborne، Sekiro و Nioh را مشاهده کرد. اما سوال اصلی این است که آیا این عناصر به خوبی با هم ترکیب شده اند یا نتیجه نهایی یک اثر شلوغ و آشفته است؟
تشریح سبک گیم پلی بازی Black Myth: Wukong کار دشواری نیست. با یک عنوان اکشن نقش آفرینی روبرو هستیم که بخش «نقش آفرینی» آن به شدت تحت تأثیر God of War 2018 است و در بُعد «اکشن» نیز از طراحی مراحل و ریتم مبارزات، الهام گرفته از عناوین FromSoftware بهره می برد. ایده موضع گیری در نبرد (Stance) و مکانیک روحی بازی نیز ما را به وضوح به یاد Nioh می اندازد. در Black Myth: Wukong، با یافتن آیتم های خاص، می توانید حداکثر میزان سلامتی، استامینا و جادوی خود را افزایش دهید و خبری از سیستم لول آپ سنتی نیست. این موضوع، همراه با سیستم ارزش گذاری سلاح ها و زره ها و عدم وجود مکانیک های کلیدی عناوین سولزلایک مانند Corpse Run (از دست دادن واحد پول بازی و داشتن یک فرصت برای باز پس گیری آن) به وضوح بازی را به سمت عناوینی مانند God of War و Sekiro سوق می دهد تا به یک اثر سولزلایک. از بین این دو عنوان، Wukong شباهت بیشتری به God of War دارد، زیرا برخلاف Sekiro که دفاع آن بر اساس پارری (دفاع به موقع) طراحی شده بود، در اینجا مکانیزم دفاعی مبتنی بر جاخالی دادن (Dodge) است.
خرید گیم پس با بهترین قیمت از سایت ایکس باکس استور
اما دو ویژگی کلیدی از Nioh و Nioh 2 که کمتر به آن ها پرداخته شده، در Black Myth به خوبی دیده می شوند:
۱- سیستم موضع گیری (Stance) و ۲- مکانیک Soul Core. سیستم موضع گیری در نبرد، یکی از ویژگی های محبوب Nioh، به Wukong وارد شده است، با این تفاوت که در Nioh هر نوع سلاح برای هر سه حالت بالا، پایین و وسط، درخت مهارت خاص خود را داشتند، اما Wukong، به دلیل طبیعت کوتاه تر، خطی تر و فشرده ترش، تنها برای سه موضع مختلف درخت مهارت دارد و نسبت به مهارت ها رویکردی عمقی اتخاذ نمی کند. Soul Core نیز یکی از جذابیت های Nioh 2 بود که به بازیکن اجازه می داد توانایی های دشمنان را جذب کرده و با مدیریت خط Yokai، آن ها را به کار گیرد. این سیستم در Wukong نیز با نام Spirits وجود دارد، اما در مقیاسی که با حجم محتوای بازی هماهنگ است.
در نهایت، Black Myth با دو ویژگی خود را از سایر عناوین متمایز می کند: ۱- مکانیک تغییر شکل یا Transformation که به شما اجازه می دهد به برخی از باس هایی که قبلاً شکست داده اید، تغییر شکل دهید و ۲- مکانیک Focus Point که به ضربه های سنگین (مثلث یا Y) مرتبط است. خط Focus با جا خالی دادن به موقع (Perfect Dodge) یا ضربه های موفق، پُر می شود و به شما امکان می دهد تا ضربه ای سنگین و متمرکز بر اساس موضع انتخابی خود به دشمن وارد کنید.
نقد بازی Black Myth: Wukong
بازی Black Myth: Wukong بی پرده و صریح از دیگر بازی ها الگو برداری می کند و در اکثر موارد شاهد برداشت های مستقیم از آن ها هستیم، اما تجربه سیستم ها و مکانیک های این عناوین در مقیاسی جمع و جور تر، همچنان لذت بخش و جذاب است. خبری از سیستم Souls Core های متعدد و پیچیده Nioh یا Rune های بلااستفاده و اضافی God of War نیست. Wukong با ساده سازی ها و جلوگیری از شلوغ کردن عناصر لوت، توانسته ریتم خود را حفظ کند و از پیچیدگی هایی که ممکن است به عنوان یک تیم کوچک نتواند متعادل سازی کند، دوری کرده است. این ترکیب مکانیک های مختلف، حس متفاوتی را به بازی می دهد.
در زمینه مبارزات و درجه سختی، Black Myth تلاش می کند تا بیشتر به سلیقه مخاطبین عام نزدیک شود. برخلاف بسیاری از المان های آشنا که معمولاً در عناوین چالش بر انگیز دیده می شوند، دشمنان و باس های این بازی چندان چالشی برای بازیکن ایجاد نمی کنند. این بازی به جای هدف قرار دادن مخاطب هاردکور و نیازمند مهارت و درک عمیق از مکانیک ها و الگو های حملات دشمنان یا انتخاب دقیق Skill برای هر باس، طوری طراحی شده که هر انتخابی در نبرد تأثیر گذار باشد. در این راستا، ابزار ها و قابلیت های قدرتمندی مانند جادو، تغییر شکل و Spirits به وفور در اختیار بازیکن قرار می گیرند. برخلاف بازی هایی مانند Nioh که از سیستم Stance برای ارائه گیم پلی عمیق استفاده می کردند، Wukong از مواضع مبارزاتی تنها برای ساخت سه نوع بیلد مختلف بهره می برد. در Nioh، تغییر سریع بین سه موضع مختلف امکان ایجاد کمبو های پیچیده را فراهم می کرد و دشمنان هر یک به یک Stance خاص آسیب پذیر بودند؛ به عنوان مثال، برخی دشمنان قد کوتاه داشتند یا روی زمین می خزیدند، بنابراین بهتر بود از موضع پایین استفاده کنید و برای شکستن گارد دشمنان انسانی، موضع از بالا به پایین مناسب تر بود. اما Wukong چنین رویکردی ندارد و بیشتر به God of War نزدیک است؛ تمرکز بازی بر لذت بردن از نبرد های لحظه ای با جادو های قدرتمند کاراکتر اصلی است تا استراتژی سازی یا واکنش های سریع.
البته، Wukong به مراتب چالش بر انگیزتر از God of War است و برخی از باس های نیمه دوم بازی و باس های مخفی، شما را به چالش می کشند. با این حال، سیستم مبارزات آن چندان عمیق نیست و نبود پیچیدگی لزوماً نقطه ضعف محسوب نمی شود. در دنیای گیمینگ، بحث «چالش» و «عمق مبارزات» به فلسفه های فکری و اهداف مختلفی بستگی دارد. بسیاری از بازیکنان ممکن است زمان کافی برای یادگیری یک سیستم پیچیده را نداشته باشند و ترجیح دهند بازی ای با رویکرد ساده تری را تجربه کنند، در حالی که برخی دیگر به دنبال سیستم های چند لایه و پیچیده تر هستند. تعیین دقیق جامعه مخاطب برای چنین اثری که از چندین عنوان مختلف الهام گرفته و همچنان هاله ای از ابهام در اطراف آن وجود دارد، بسیار مهم است. با این توضیحات، حالا باید بدانید که آیا Black Myth: Wukong برای شما مناسب است یا خیر.
خرید گیم پس PC با قیمت مناسب و تحویل سریع
از لحظه معرفی بازی، مشخص بود که Wukong تمرکز ویژه ای روی باس های خود دارد. حال که این عنوان در دسترس قرار گرفته، می توان گفت که اگر چه با یک بازی کاملاً مبتنی بر باس فایت ها مواجه نیستیم، اما تمرکز عمده آن بر روی این بخش است. بازی Black Myth: Wukong مجموعه ای از باس های متنوع و باکیفیت را ارائه می دهد که اکثر آن ها به خوبی طراحی شده اند. این بازی توانسته در میان تعداد قابل توجهی از باس ها، مبارزاتی جذاب و اصولی خلق کند و به ویژه باس های نهایی دارای درون مایه های خلاقانه ای هستند. در حالی که الگو های حملات برخی از باس ها به وضوح از عناوین مشهور دیگر الهام گرفته شده، خوشبختانه تعداد کمی از آن ها کلانکی یا طاقت فرسا هستند. به طور کلی، Black Myth در ارائه باس های درگیر کننده و جذاب موفق عمل می‌کند، هر چند تعداد بسیار کمی از آن ها به یک باس فراموش نشدنی و نمادین تبدیل می شوند. لازم است اشاره کنم که نباید باس های مخفی بازی را از دست بدهید، چرا که این ها نقطه اوج بازی هستند و برخی از بهترین باس‌ها در دنیای Wukong پنهان شده اند.
اما آنچه بین این باس فایت ها تجربه می‌کنید نیز به همان اندازه اهمیت دارد. Wukong با محیطی نسبتاً خطی شروع می شود، اما در فصل های بعدی، محیط ها بزرگ تر و پیچیده تر می شوند. با افزایش اندازه محیط و اضافه شدن عناصر نقش‌آفرینی به اکتشاف، مشکلاتی شروع به بروز می کنند. بازی با پراکندن آیتم های متعدد و مناطق مخفی در سرتاسر مراحل، بدون تردید نمی خواهد یک تجربه کاملاً خطی ارائه دهد، اما این محتویات مخفی بهانه ای برای جلوگیری از تمرکز بر اکتشاف را از بین می‌برند. اتصالات محیطی، به جای ایجاد حس رضایت از اکتشاف، بیشتر باعث سردرگمی می شوند، چرا که محیط ها به شدت شبیه به یکدیگر هستند و هر منطقه فاقد نماد یا سازه ای متمایز است که آن را از سایرین جدا کند. نقشه ها به صورت ایزوله در محیط های بیابانی، جنگلی یا برفی طراحی شده اند، اما بدون یک عنصر منحصر به فرد مانند ساختمان یا برج با معماری خاص، از یکدیگر تمایز پیدا نمی کنند. از سوی دیگر، مسیر ها به صورت بصری بلوکه نشده اند تا مشخص شود که بن بست هستند یا نه. وجود دیوار های نامرئی در سراسر بازی شما را مجبور می کند تا مدام مسیر ها را تست کنید. برخی از محیط ها نیز در چپتر های مختلف عیناً تکرار شده اند. در نهایت، صندوق های حاوی آیتم یا پاداش گاهی به قدری با محیط پس زمینه همخوانی دارند که ممکن است به راحتی از دست بروند. عناوین سولزلایک اصولی که نقشه ندارند، معمولاً مسیر ها و نواحی خود را با نشانه های بصری مشخص می‌کنند و این امر، در نبود نقشه، حس اکتشاف رضایت بخشی را القا می کند. اما زمانی که طراحی مراحل بدون نوآوری و همراه با دیوار های نامرئی است، حداقل کاری که می توان انجام داد، اضافه کردن یک نقشه مینیمال است.
چیدمان دشمنان نیز در هیچ‌یک از مراحل و سناریو ها هوشمندانه نیست. در یک بازی ویدیویی با طراحی مرحله مناسب، دشمنان به گونه ای قرار می گیرند که بازیکن حس کند با یک پازل مواجه است؛ برای مثال، در برخی صحنه ها نیاز به اولویت بندی در نابودی دشمنان دارید یا محیط به خودی خود به عنوان یک چالش اضافی به کمک دشمنان می‌آید. Black Myth کمتر از محیط و دشمنان خود به صورت بهینه استفاده می کند و بیشتر به شیوه های سنتی و مبارزات مستقیم متکی است.
بنابراین، پس از مدتی بازی کردن، به وضوح متوجه خواهید شد که طراحی مراحل Black Myth: Wukong در سطح کیفی مشابه با بخش های دیگر بازی مانند جلوه های بصری، طراحی باس‌ها یا مبارزات نیست و این امر باعث می شود بازی از یکپارچگی خود باز بماند. به وضوح می توان دید که تیم سازنده تجربه و مهارت زیادی در زمینه طراحی مرحله ندارد. با این حال، باید اشاره کنیم که فصل های اول، چهارم و پنجم، به دلیل خطی تر بودن و دور شدن از محیط های باز، اکتشاف بهتری دارند و کمتر گیج کننده هستند.
در طول کمپین تبلیغاتی، استودیوی Game Science تأکید ویژه ای بر جلوه های بصری خیره کننده و سطح تکنیکی نسل بعدی Black Myth داشت و نام Unreal Engine 5 همه جا به چشم می خورد. با این حال، نسخه PS5 بازی به ویژه در مراحل بازتر (فصول دوم، سوم و ششم) با مشکلاتی مانند دیر لود شدن تکسچر ها، پارگی تصویر و رزولوشن پایین مواجه است که باعث می شود تجربه بازی روی PS5 فاصله قابل توجهی با تریلرهای تبلیغاتی یا نسخه PC داشته باشد. اگرچه انتظار نمی رود که تجربه روی کنسول ها مشابه نسخه PC باشد، اما این فاصله بسیار بیشتر از حد معمول است. به وضوح می توان دید که سازندگان، با توجه به تخصص خود، پلتفرم اصلی را PC انتخاب کرده بودند و تصمیم به پورت کنسولی در مراحل بعدی گرفته شده است. با این حال، بازی کاملاً قابل بازی است و اگر حساسیت بالایی نسبت به کیفیت گرافیک ندارید، می توانید از آن لذت ببرید. همچنین، هیچ باگ مخربی که مانع پیش روی شما شود، وجود ندارد.
در عین حال، فیزیک شِن یا برف، انیمیشن ها در حین مبارزه و بازخورد بدن دشمنان به ضربات، افکت های مختلف و جزئیات چهره ها همگی بسیار مطلوب و رضایت بخش هستند. این جلوه های بصری، وقتی با صداگذاری دقیق همراه می شوند، حس پویایی و زندگی را به بازی می بخشند. صدای برخورد چوب دستی به بدن دشمنان بسیار رضایت بخش است و اگر دشمنان زره داشته باشند، صدای برخورد با فلز شنیده می شود. موسیقی های بازی نیز قابل قبول هستند و توانایی خوبی در انتقال حس و حال حماسی مبارزات دارند.
پیش تر اشاره شد که هر فصل به صورت جداگانه دارای محیط های بسیار مشابه ای است که به دلیل فقدان سازه های منحصر به فرد، ممکن است موجب سردرگمی شود، اما تنوع میان سرزمین های مختلف هر فصل، تجربه بازی را تازه نگه می دارد و شما را مشتاق نگه می دارد که بدانید داستان به چه قلمرو جدیدی شما را خواهد برد. اما قضاوت درباره طراحی ظاهری باس ها و دشمنان کمی چالش بر انگیز است. از آنجایی که Wukong برداشت استودیوی Game Science از ادامه رمان Journey to the West است، طراحی ظاهری هیولا ها و شخصیت ها بر اساس منابع الهام موجود صورت گرفته است، نه اینکه از ابتدا توسط آرتیست های مفهومی طراحی شده باشد. با این وجود، می توان گفت که این برداشت موفق به حفظ ابهت و وجهه هیولا ها و شخصیت ها شده است.
مطلب پیشنهادی : دی ان اس برای بازی FC 24 | فیفا 24
همان طور که اشاره شد، Black Myth روایت‌گر مستقیم رمان Journey to the West نیست و یک برداشت کاملاً وفادار نیز به شمار نمی آید. مقدمه بازی با اقتباس از یک نبرد مهم برای Monkey King آغاز می شود. Sun Wukong که به مقام بودا رسیده، پیشنهاد پیوستن به “دادگاه الهی” (Celestial Court) را رد می کند و این تصمیم خشم خدایان را بر می انگیزد. Jade Emperor، خدای خدایان بهشت و دادگاه الهی، برادرزاده اش Erlang Shen که یک مبارز بی همتا است را مأمور می کند تا Monkey King را نابود کند. بازی با این نبرد سهمگین آغاز می شود و شما شاهد شکست Monkey King هستید. سپس شما کنترل یک میمون دیگر به نام Destined One را بر عهده می گیرید و داستانی که توسط نویسندگان استودیوی Game Science نوشته شده است را دنبال می کنید.
بنابراین، انتظار نداشته باشید که بازی به طور کامل رمان طولانی و غنی Journey to the West را روایت کند. بازی Black Myth: Wukong فقط از برخی اساطیر، هیولا ها و شخصیت های این رمان بهره می برد تا داستانی کلیشه ای از “جمع آوری چند آیتم افسانه ای” (در اینجا Relic های قدرت Wukong) را روایت کند. اگر از طرفداران رمان باشید و شخصیت ها را از قبل بشناسید، تجربه بازی برای شما بسیار لذت بخش تر خواهد بود و برداشت Game Science از اساطیر چینی برای شما جذاب تر خواهد بود. اما اگر بدون آشنایی با رمان به سراغ بازی بروید، تنها با یک سری شخصیت ها و هیولا های حیوانی روبرو خواهید شد که تنها انگیزه تان برای مبارزه با آن ها است. احتمالاً مواجهه با این اساطیر، یک بازیکن چینی را به وجد خواهد آورد، چرا که از کودکی با آن ها آشنا بوده و رمان را خوانده است، اما شما پیوند عمیقی با این اساطیر احساس نخواهید کرد، به ویژه که اساطیر چینی کمتر از نورس یا یونان در آثار سینمایی حضور داشته اند. به طور کلی، انگیزه ای که بازی به شخصیت اصلی خود می دهد تا یک ماجراجویی حماسی را آغاز کند، نشان دهنده اولویت سازندگان بر گیم پلی است. داستان و اساطیر در خدمت گیم پلی قرار گرفته اند و بازی به اندازه کافی انگیزه ایجاد می کند تا ماجراجویی خود را تکمیل کنید. بنابراین، انتظار یک روایت منسجم را نداشته باشید و آن را به عنوان ابزاری برای تقویت گیم پلی و ارائه باس های جذاب در نظر بگیرید.