۰
سبد خرید
هیچ محصولی در سبد خرید وجود ندارد.
نقد و بررسی بازی Cronos: The New Dawn
وقتی اسم Bloober Team میاد، همه ما یه انتظار داریم؛ یه بازی تاریک، روانشناختی، با داستانی پیچیده و فضایی که تا مدتها زیر پوستت میمونه. بعد از موفقیت های قابل قبول با The Medium و البته ترکوندن با ریمیک Silent Hill 2، طبیعی بود که چشمها روی پروژه بعدی این استودیو قفل بشه.
حالا اونا برگشتن با یه بازی جدید به اسم Cronos: The New Dawn. ولی سوال اصلی اینه:
آیا واقعاً کرونوس تونسته اون توقع بالا رو برآورده کنه؟
خب، بی پرده بگم: نه کامل. ولی بیاین با جزئیات ببینیم چرا.
دو دنیا، دو خط زمانی، یه داستان پر از راز و افسردگی
ایده اصلی بازی جالبه و پتانسیل زیادی داره. ما در نقش یه شخصیت مرموز به اسم Traveler ظاهر میشیم؛ یه جور مأمور ویژه که با زرهی خاص و صورت پوشیدهاش برای یه سازمان مخفی به اسم Collective کار میکنه. مأموریتش؟ سفر در دو بازهی زمانی متفاوت:
آینده ای پسا فاجعه ای
دنیایی ویران شده که بشریت تقریبا به پایان خط رسیده. همهجا پر از موجودات ترسناکی به اسم Orphans که از بقایای انسانها به وجود اومدن. اگه اینا رو با روش درست (یعنی آتیش زدن) نابود نکنی، با هم ترکیب میشن و به هیولاهای خیلی خطرناک تری تبدیل میشن. همه چیز از یک واقعه مرموز به اسم The Change شروع شده؛ یه حادثه آخرالزمانی که هنوز کسی دقیق نمیدونه چی بود، ولی همه چیز رو نابود کرد.
لهستان صنعتیِ دهه ۱۹۸۰
حال و هوای این بخش کاملاً با بخش آینده فرق داره؛ یه فضای خاکستری و سرد با ساختمان های کمونیستی، تاریکی غالب، و احساس غریب بی امیدی. اینجا فقط ترس نیست، غم و غربت و فشار روانی هم هست.
هدف این سفرها؟ جمع کردن روح افراد کلیدی که در فاجعه The Change نقش داشتن تا بفهمیم چی شد دنیا به این روز افتاد.
خرید گیم پس آلتیمیت ایکس باکس با بهترین قیمت و اکانت قانونی برای دسترسی به بیش از 500 بازی به صورت همزمان
روایت شخصیت و اتمسفر؛ قوی ولی قابل پیش بینی
کرونوس با قدرت تو طراحی فضاسازی و روایت غیرمستقیم عمل میکنه. محیطها پر از سرنخ، جزئیات مخفی، اسناد متنی و خاطرات صوتی هستن که شما رو تو دل داستان فرو میبرن. ترکیب فضای متروکه، طراحی Retrofuturistic آینده، و محیطهای خفقانآور کمونیستی باعث میشه از نظر بصری با یه اثر واقعاً چشمنواز طرف باشیم.
ولی روایت و داستان از یه جایی به بعد قابل حدسه.
یه مرد مرموز، یه سازمان مخفی، یه فاجعه بزرگ، و شما که باید بین زمانها سفر کنی تا حقیقتو پیدا کنی. آشنا نیست؟ چون بارها و بارها این خط رو تو فیلمها، سریال ها و بازی ها دیدیم.
حتی پایان های چندگانه بازی هم نمیتونن این مسیر قابل پیش بینی رو کامل نجات بدن.
گیم پلی: همهچی سر جاشه… ولی نوآوری کجاست؟
مبارزه با Orphanها یکی از ستون های گیم پلیه. سلاح های متنوعی در اختیارت هست (مثل شاتگان، پیستول، چاقو و…) و سیستم کرفتینگ بهت اجازه میده مهمات یا آیتم های ضروری بسازی.
ولی مشکل اصلی کجاست؟ کمیاب بودن منابع و تکراری بودن دشمن ها.
بعد از چند ساعت، یاد میگیری با اکثر دشمن ها چطور برخورد کنی. بازی سعی کرده با این مکانیزم که Orphanها ترکیب میشن و قویتر میشن، یه لایه استراتژیک اضافه کنه، ولی باز هم حس تازگی نداره. چون همونطور که گفتم، این ایده قبلاً تو بازی Evil Within هم پیاده شده بود.
تنوع دشمنها کمه، و تو باس فایت ها واقعاً ناامید میشی.
یکی از باسها رو سه بار تو بخشهای مختلف بازی میبینی. در حالی که میتونستن با همون لباس ضدجاذبه، یه باس فایت خفن طراحی کنن، فقط ازش برای پریدن بین سکوها استفاده شده. حیف واقعاً!
سیستم گان پلی؛ تاثیر از بزرگای سبک، بدون خلاقیت خاص
اگر از رزیدنت ایول ۴، Dead Space یا Returnal لذت بردی، احتمالاً از گیم پلی Cronos هم بدت نمیاد.
ولی مشکل اینجاست که حس تقلید بیشتر از الهام میده.
حتی مدل گرفتن اسلحه شخصیت اصلی یا نحوه حل کردن پازلها هم یادآور همون بازی هاست. بازی یه جور ترکیب چندتا فرمول موفقه، ولی خودش فرمول جدیدی نداره.
صداگذاری و موسیقی؛ حس ترس تا زیر پوستت نفوذ میکنه
اگه بخوام یه بخش از بازی رو بدون چون و چرا تحسین کنم، طراحی صوتی و موسیقیه. صدای پا تو راهروهای متروکه، نالهی Orphanها، زمزمههای گذشته، و موزیک هایی که وقتی به یه نقطه حساس میرسی بلند میشن، واقعاً حس ترس و تعلیق رو منتقل میکنن.
تو این بخش، Bloober Team مثل همیشه عالی عمل کرده.
خرید گیم پس PC آلتیمیت برای تجربه بازی های گیم پس ایکس باکس روی PC
نکات منفی که نمیشه نادیده گرفت
تکرار زیاد دشمنها و باسها
مکانیزمهای نصفه نیمه (مثل لباس ضدجاذبه)
روایت قابل پیش بینی
ریتم کند داستان، مخصوصاً از نیمه دوم
کمبود خلاقیت در طراحی گیم پلی
جمع بندی نهایی: یه تجربه خوب ولی بی اثر
Cronos: The New Dawn یه بازی با ظاهر زیبا، فضاسازی قوی، و اتمسفر درگیر کننده ست. ولی وقتی پرده پشت ظاهر رو کنار بزنی، چیزی که میبینی، یه اثر کلیشه ای و بدون نوآوریه. همهچی سر جاش هست، ولی هیچی خاص نیست.
این بازی میتونه برای کسایی که به سبک ترس و سوروایول علاقه دارن، یه تجربه قابل قبول باشه. اما اگه دنبال یه بازی متفاوت، با داستان عمیق و گیم پلی تازه هستی، احتمالاً کرونوس ناامیدت میکنه.
پیشنهاد من؟
بازی کن، ولی با توقع پایین. اینطوری شاید بیشتر از چیزی که فکر میکنی، لذت ببری.
منابع:
IGN
GameSpot
PCGamer
GamesRadar
Digital Foundry Technical Review
مصاحبه Bloober Team با Game Informer
