بررسی و نقد بازی Assassin’s Creed Mirage

بررسی و نقد بازی Assassin’s Creed Mirage

آیا تلاش یوبیسافت برای بازگشت به ریشه‌ ها با بازی Assassin’s Creed Mirage موفق بوده است یا همچون نام بازی، ما در معرض یک سراب قرار داریم؟

بعد از عرضه نسخه Syndicate، تغییرات زیادی در روند سری محبوب Assassin’s Creed مشاهده کردیم. به طور عمده، این سری از اکشن ماجراجویی به یک سبک اکشن نقش‌ آفرینی تغییر یافت. از جوانب عمیق و گسترده نقش‌ آفرینی به عناصری چون سیستم لول‌بندی و امکان انتخاب دیالوگ افزوده شد، و دنیای بازی‌ ها پس از Syndicate با فعالیت‌ های متنوع پر شد.

این تغییر در روند از Origins آغاز شد و با نسخه Valhalla ادامه یافت، و به طور مستقیم با نسخه‌ های دیگر ادامه دارد. اما در میانه این تغییرات، ما با نسخه جانبی به نام Assassin’s Creed Mirage روبرو هستیم، که در این مقاله قصد بررسی آن را داریم. پس با ما در ایکس باکس استور همراه باشید.

داستان بازی Assassin’s Creed Mirage

در شهر انبار کشور عراق و در کوچه‌ ها و خیابان‌ های فقیرانه آغاز می‌شود. شما در این قسمت کنترل باسم را بر عهده دارید. او یک جوان ماجراجو است که از طریق دزدی، جیب‌ بری و خلاف روزگار زندگی می‌کند. او برای یک گروه مخفی به نام “Hidden Ones” به عنوان مامور مخفی کار می‌کند و در ازای وظایفی مختلف پول دریافت می‌کند. این وظایف از دزدی‌ های عادی تا جمع‌ آوری اطلاعات ویژه شامل می‌ شود. با گذر زمان، باسم به تدریج به اعضای این گروه مخفی علاقه‌ مند می‌ شود و آرزو می‌کند روزی به عنوان یکی از آن‌ ها پذیرفته شود.

در حین انجام یکی از ماموریت‌ ها، باسم به‌ طور ناخواسته در اتفاقاتی دخالت می‌کند و از آن پس داستان به سمت‌های جدیدی پیچیده می‌شود. پس از یک سری اتفاقات مهم، باسم مجبور به فرار از انبار می‌شود تا خود را نجات دهد. به منظور جلوگیری از افشای جزئیات مهم داستان، نمی‌توانیم به جزئیات بیشتری بپردازیم.

بعد از فرار، باسم به تعلیمات اساتید Hidden Ones توسط Roshan کمک می‌ خواهد و به تدریج آموزش‌ های مورد نیاز را دریافت می‌کند. او آماده به شکلی جدی به مسیر خود برای تبدیل شدن به یک Assassin می‌پردازد. سپس باسم به عراق باز می‌گردد و به مواجهه با سازمان Order of the Ancients می‌پردازد. این سازمان به طور کامل در حکومت عباسی نفوذ دارد و حتی خلیفه و شخصیت‌ های کلیدی بغداد نیز تحت تأثیر آن هستند. با این شروع، داستان بازی به طور رسمی آغاز می‌شود و باسم ماجراجویی خود برای مقابله با Order of the Ancients را به جدیت دنبال می‌کند.

مانند نسخه‌ های دیگر Assassin’s Creed، آغاز بازی با نمایش شخصیت اصلی و دنیای بازی آغاز می‌شود و پس از معرفی کوتاه، به داستان اصلی می‌ پردازیم. داستان همچون همیشه، تقابل بین Hidden Ones و Order of the Ancients است و مانند همیشه، Order در ساختار جامعه و به خصوص در بخش‌ های قدرتمند نفوذ دارند و ما باید به تدریج آن‌ها را از بین ببریم. بازی با یک شروع جذاب آغاز می‌شود و به خصوص پس از اتفاقات اولیه، سوالات جالبی ایجاد می‌کند و تعلیق مناسبی به داستان می‌بخشد. اما متأسفانه در ادامه، داستان به جای توسعه و افزایش جذابیت اتفاقات، در یک الگوی کلیشه‌ای فرو می‌رود و به سراغ شکار اعضای Order می‌رود. یکی از مواردی که باعث افت داستانی Assassin’s Creed Mirage شده است، این است که برخی از شخصیت‌های فرعی و جنبه‌های داستانی فرعی به ندرت توسعه یافته و به تعمق به کار رفته‌اند. این امر باعث می‌شود که بسیاری از شخصیت‌ها تک‌بعدی باقی بمانند و در طول داستان به مرور زمان نمایش داده نشوند. با این حال، برخی از شخصیت‌ها مانند فولاد و روشان، از این قاعده مستثنی هستند و بیشتر توجیه شده‌اند. اما به نظر می‌رسد که شخصیت باسم به طرزی نامناسب نمایش داده شده است. او از یک طرف به خوبی به عنوان یک دزد که به جرأت عمل می‌کند به تصویر کشیده شده است و از سوی دیگر، تصمیمات و وفاداری‌های او به نسبت اقناعی به نظر نمی‌رسند. همچنین مدت زمان کمتری به بخش داستانی اختصاص داده شده است. به نظر می‌رسد که کوتاه‌تر کردن خط داستانی اصلی بازی به نفع آن عمل کرده و از ضعف‌های داستانی بیشتری جلوگیری شده است.

در مورد روند زمانی بازی و نقش باسم نیز مشکلاتی وجود دارد. از یک سو، ترسیم نقش باسم به خوبی او را به عنوان یک دزد شجاع نشان می‌دهد، اما از سوی دیگر، برخی از تصمیم‌ ها و وفاداری‌های او توجیهی ندارند. همچنین مدت زمان کوتاه‌ تری به بخش داستانی اصلی اختصاص داده شده است. این کاهش طول داستان به نظر می‌رسد که به بهبود بازی کمک می‌کند.

نکته دیگری که مطرح شود، این است که روند اتفاقات به یک حادثه منجر می‌شود که باید پاسخ به سوالات مخاطبان را ارائه دهد، اما به نظر می‌رسد که در این بخش نتوانسته است به خوبی به مدیریت این مسئله بپردازد و سوالات بسیاری بدون جواب باقی می‌مانند. این مشکل در پایان داستان نیز مشهود است و به جای یک پایان حماسی و جذاب، شاهد یک سری اتفاقات هستیم که نه تنها سرنوشت شخصیت‌ها را به شکلی عجیب مشخص می‌کنند، بلکه به پرده‌ برداری از حقایق هم کمک نمی‌ کنند.

با این حال، Assassin’s Creed Mirage در نهایت یک بخش داستانی قابل قبول ارائه می‌دهد، به ویژه با توجه به طراحی مراحل متنوع خط داستانی و مدت مناسب این بخش. قطعاً اگر داستان بازی طولانی‌تر بود، ضعف‌های داستانی بیشتری نمایان می‌شدند و احتمالاً جذابیت کلی بازی کاهش می‌یافت.

در زمینه گیم‌پلی، Assassin’s Creed Mirage بر اساس دو عنصر اصلی مبارزات مستقیم و مخفی‌کاری ساخته شده است. با توجه به حذف بسیاری از عناصر RPG و محدودیت‌هایی که اعمال شده است، به خصوص حذف خط استقامت در مبارزات، بازی توانسته تعادلی قابل قبول بین مخفی‌کاری و اکشن ایجاد کند. در بخش مخفی‌کاری، می‌بایست در میان مردم مخفی شوید، خود را به جمع مخلوط کنید و به هدف نزدیک شوید. وجود در سایه‌ها و دوری از برخورد مستقیم نقش اساسی در بسیاری از مراحل Assassin’s Creed Mirage ایفا می‌کند. چرا که باسم ابتدا یک دزد است و سپس به عنوان Hidden One شناخته می‌شود، تمرکز اصلی او بر فرار از خطرات و برخورد مستقیم و حضور در سایه‌ها است.

البته در هیچ مرحله‌ ای بازی شما را محدود نمی‌کند و اگر به جای نفوذ بی‌صدا به پایگاه دشمنان، بخواهید یک حمام خون به راه بیندازید و سپس به هدف خود بروید، هیچ مانعی در راه شما نیست و تنها باید با دشمنان متعدد مبارزه کنید.

بخش‌های مخفی‌کاری و تعقیب و گریز در بازی به خوبی پیاده‌سازی شده‌اند و انواع متعددی از گزینه‌ها در طول بازی وجود دارد. به عنوان مثال، در حین تعقیب و گریز، سازه‌هایی وجود دارند که می‌توانید آن‌ها را تخریب کنید تا مسیر تعقیب‌کنندگان را مسدود کنید و آن‌ها را آسیب بزنید. همچنین، همانند نسخه‌های ابتدایی سری، می‌توان از مردم شهر برای کمک به شما استفاده کرد و این امکان در طول بازی به شدت به کار می‌رود.

باسم در بخش مخفی‌کاری از ابزار‌های متنوعی برای استفاده دارد که در هر دو موقعیت مخفی‌کاری و مبارزه علنی مؤثر هستند. این ابزار‌ها دارای استفاده‌های دوگانه هستند و با توجه به سبک بازی شما، می‌توانند در مبارزات تن به تن یا مواقع مخفی‌کاری به کار روند. به عنوان مثال، چاقوهای پرتابی که به مدت طولانی از بازی غایب بودند، دوباره وارد این نسخه شده‌اند و بسیار مفید هستند، سازه‌های دودزا می‌توانند در مواقعی که دشمنان بیشتری به سمت شما حمله می‌کنند، به شما کمک کنند.

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های این ابزار‌ها امکان ارتقاء آن‌ها با استفاده از موادی مانند چرم و اجزاء است. با جمع‌آوری این مواد، می‌توانید هر ابزار را به سه سطح مختلف ارتقا دهید. این سیستم ارتقاء به انتخاب بازیکن و امکان شخصی‌سازی عمیق‌تر ابزار‌ها اجازه می‌دهد. همچنین، ارتقاء‌های مختلفی وجود دارند که به شما افزایش در برد، تعداد و ویژگی‌های دیگر ابزار‌ها را می‌دهند.

جیب‌بری یا دزدی از افراد همچنان به این سری بازگشته و با توجه به سابقه دزدی باسم، به شدت منطقی است. شما می‌توانید به برخی افراد در شهر نزدیک شوید و از آن‌ها دزدی کنید. انواع مختلفی از موارد را می‌توانید از این افراد بدزدید، از واحد پول بازی گرفته تا جواهرات و اشیاء قیمتی. این فعالیت به شما امکان می‌دهد تا امتیاز شناخته‌شدگی شما در شهر را افزایش دهید. یکی از فعالیت‌های فرعی در بازی حول محور جیب‌بری است که در آن باید از افراد خاصی دزدی کنید. در این حالت، دکمه‌زنی باید با دقت انجام شود و اگر نتوانید این کار را درست انجام دهید، امتیاز شناخته‌شدگی شما در شهر افزایش خواهد یافت.

در مجموع، Assassin’s Creed Mirage با ارتقاء‌های ابزار و ترکیب‌های مختلف از آن‌ها امکان شخصی‌سازی عمیقی را به بازیکن می‌دهد. این ویژگی‌ها باعث می‌شوند که بازیکنان به تناسب با سبک بازی خود ابزار‌های خود را ارتقاء دهند و تجربه‌ی منحصر به فردی را تجربه کنند.

یکی از مکانیزم‌ های جدید بازی، سیستم Token می‌باشد. در این بازی، سه نوع Token مختلف وجود دارد: Merchant، Power، و Scholar. هر کدام اهداف و کاربردهای خاص خود را دارند. با استفاده از Merchant Token‌ها، قادر به دریافت تخفیف از فروشندگان مختلف در بازی هستید، صندوق‌های خاصی را باز کرده و از خدمات مختلف تاجران بهره ببرید. این خدمات همچنین در طول مراحل بازی به شما کمک می‌کنند. به عنوان مثال، با استفاده از Token‌ها و پرداخت آن‌ها به افراد خاص، می‌توانید مکان‌های مخفی را کشف کنید و اطلاعات متنوعی را دریافت نمایید.

Power Token‌ها، دسته دیگری از Token‌ها هستند که با آن‌ها می‌توانید گروه‌های مزدور در سطح شهر را استخدام کرده و آن‌ها را برای مبارزه با گاردها و سربازان به کار ببرید. اگر علاقه دارید به مبارزات مستقیم و علنی، مشغول به کار شوید، معتقداً استفاده از این مزدوران به شما کمک خواهد کرد.

دسته آخر Token‌ها با نام Scholar شناخته می‌شوند. به عنوان مثال، وقتی بدنامی شما افزایش می‌یابد و مردم سریعاً سربازان را برای مقابله با شما فرا می‌خوانند، جارچیانی وجود دارند که با دریافت Token، می‌توانند سابقه‌ی شما را پاک کنند. همچنین، یک فروشگاه ویژه وجود دارد که با استفاده از Token‌های Scholar، می‌توانید نقشه‌های گنج و سایر اقلام نادر را خریداری نمایید.

می‌توانید این Token‌های مختلف را به دست آورده و در طول بازی از آن‌ ها بهره‌ برید، سوداو در انجام قراردادها (Contracts) یا حتی جیب‌بری آن‌ها را بدست بیاورید. از جهتی مهم دیگر، این Token‌ها می‌توانند در مراحل مختلف بازی برای رشوه دادن به افراد مختلف استفاده شوند و به شما راه‌ های متنوعی برای پیشروی در بازی ارائه دهند.

در مورد طراحی مراحل بخش داستانی بازی، بازیکنان با مراحلی طراحی شده با تنوع مناسب روبرو می‌ شوند. با وجود عدم حضور نوآوری‌ های چشم‌گیر، مراحل بازی به نحوی طراحی شده‌اند که موارد آزار دهنده کمترین تأثیر را دارند و Objective‌ ها به طور متعادل ارائه شده‌اند. تنوع و گستردگی مراحل باعث می‌شود تا بازیکن‌ها از تکرار و یکنواختی در بازی خسته نشوند. یکی از نکات مهم این است که شما نه تنها به روش‌ های مختلف به مراحل پیشروی خواهید کرد بلکه هیچ اجباری برای رفتن در یک شیوه خاص وجود ندارد. این آزادی در ساختار کلاسیک Assassin’s Creed Mirage جذابیت بازی را افزایش می‌دهد.

مدت زمان مناسب بخش داستانی از بازی، به تناسب با مراحل ارائه شده و از طراحی مراحل خسته‌کننده جلوگیری می‌کند. هدف‌ها و اعضای اصلی گروه Order در دسترس بازیکن‌ها قرار دارند و برای رسیدن به هر یک از آن‌ها، باید مراحل مخصوصی را طی کنید و افراد بیشتری را از میان بردارید. وجود پنج هدف ارشد، به‌نظر می‌رسد کمی محدودتر باشد، اما با توجه به تنوع موجود در مراحل بازی، این مسئله باعث تنوع در تجربه بازی می‌شود. علاوه بر این، مزاحمت و مشکلات بیشتری برای بازیکن ایجاد نمی‌ شود. این آزادی در بازی به بازیکن این امکان را می‌دهد که مراحل را به دو صورت مخفیانه و یا علنی و اکشن پیش ببرد بدون اینکه با Desynchronization روبرو شود.

سیستم Notoriety یا بدنامی نیز در بازی وجود دارد و با انجام کارهای غیرقانونی مانند دزدی، ورود به مناطق ممنوعه و قتل، میزان بدنامی شما بالا می‌رود. از آن زمان، مردم در شهر به سرعت گارد‌ها را صدا می‌زنند و مکان شما را به آن‌ها گزارش می‌دهند. این سیستم بدنامی سه مرحله دارد و با افزایش بدنامی، اقدامات سربازان نیز شدیدتر و جدی‌تر می‌شود. گذشت زمان، کندن پوستر‌های بسیم در سطح شهر و استفاده از Token‌های Scholar و رشوه دادن به جارچیان، از جمله راه‌های پایین آوردن میزان بدنامی شما هستند.

یکی از جوانبی که Assassin’s Creed Mirage با موفقیت عمل کرده است، ایجاد فضا و تعیین هویت منحصر به فرد دنیای بازی در بغداد است. از معماری ساختمان‌ها و مساجد گرفته تا جزئیات پوشش مردم و گیاهان در دنیای بازی، همه این عناصر باعث ایجاد یک اتمسفر جذاب و متمایز می‌شوند که به خوبی احساسات مخاطب را به تصویر می‌کشند.

یکی از نقاط ضعفی که منتظر بودم ولی متاسفانه در Assassin’s Creed Mirage وجود دارد، مسائل ژنتیکی در سری Assassin’s Creed است. به ویژه هوش مصنوعی در برخی از حالت‌های بازی، نقصی محسوس دارد که می‌تواند تجربه بازی را تخریب کند. بازیکن‌ها به دنبال تجربه‌ای مخفی‌کارانه هستند و بدون وجود یک هوش مصنوعی قوی، ذهنی و پاسخگو، تجربه مخفی‌کاری جذاب و کامل ایجاد نمی‌شود. وقتی دشمنان رفتارات عجیب و غریبی از خود نشان می‌دهند، تمیزی از تجربه بازی از دست می‌رود. این مسئله مشکل سابق سری Assassin’s Creed بوده و تاکنون مورد توجه کمی از سوی یوبی‌سافت قرار گرفته است. ایرادات فنی دیگر بازی به ویژه مشکل پاره پاره شدن صفحه یا Screen Tear در مکان‌های شلوغ، مورد دیگری است که تجربه بازی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این مسئله از قبل در Assassin’s Creed Valhalla وجود داشته و به ویژه در مکان‌های شلوغ به طور جدی آزار دده است. در Assassin’s Creed Mirage نیز این مشکل به چشم می‌آید، به ویژه در مکان‌های شلوغ مانند میدان‌ها و بازارها. البته در شرایط عادی این مشکل وجود ندارد، اما همچنان موجبی است که به آن اشاره کرد.

بازی یک نقص دیگر دارد و آن از نظر گزینه‌های شخصی‌سازی محدود بودن آن است. بسیاری از عناصر شخصی‌سازی در بازی به نام نقش‌آفرینی تلقی شده و به عجیبی تنوع در اسلحه‌ها، زره‌ها و عناصر مشابه را محدود می‌کنند. از آنجایی که تنوع اسلحه، زره و عناصر شخصی‌سازی با نقش‌آفرینی مرتبط نیست و ممکن بود تا مجموعه‌های قدیمی‌تر سری Assassin’s Creed بررسی شوند تا مشاهده شود که تنوع بیشتری در اسلحه‌ها، زره‌ها، ابزارها و مغازه‌ها وجود داشته است. این نقص در Assassin’s Creed Mirage وجود دارد. به عنوان مثال، آیا مغازه‌ ها نمی‌توانستند مجموعه‌ ای از لباس‌ های مختلف را ارائه دهند، مخصوصاً در یک دوران به وسعت شبه‌ قهوه خانه که حکومت اسلامی از شرق تا غرب گسترده بود؟ در این شرایط، داشتن ده یا شش نوع لباس معمولی بسیار کم و ناامیدکننده است، به ویژه با وجود پول زیاد در انتهای بازی که از آن استفاده‌ای به شمار نمی‌آید.

مسئله دیگری که در بازی وجود دارد، مربوط به مراحل فرعی است. این مسئله چیست؟ این مشکل اینجاست که بازی در واقعیت هیچ مراحل فرعی ندارد! به عبارت دیگر، هیچ فعالیت جانبی، برای مثال، مرتبط با شخصیت‌های فرعی یا افرادی که به کمک بازیکن نیاز دارند، در بازی مشاهده نمی‌شود. این رویکرد عجیب و احمقانه‌ای است، به ویژه زمانی که محیط کلی بازی و شرایط آن را در نظر می‌گیریم. من به یاد دارم که در بازی Syndicate که در لندن اتفاق می‌افتاد، شخصیت‌های تاریخی مثل داروین، گراهام بل و مارکس وجود داشتند و هر یک مراحل فرعی جالبی را در اختیار بازیکن قرار می‌دادند. آیا توسعه‌دهندگان نمی‌توانستند از شخصیت‌های تاریخی دوران عباسی استفاده کنند و مراحل داستانی فرعی جذابی ایجاد کنند؟ قطعاً این بخش دارای پتانسیل‌های فراوانی بود که به اشتباه نادیده گرفته شده است. همچنین، همان‌طور که در بخش داستانی اشاره کردم، عدم وجود مراحل فرعی که به توسعه شخصیت‌های بازی کمک کند، تجربه بازی را ناقص کرده است و محتوای فرعی بازی نیز با مشکلاتی روبه‌رو شده است.

بیشتر محتوای فرعی بازی به صورت سری قراردادهایی تشکیل شده است که ماموریت‌های مختلفی را به بازیکن واگذار می‌کنند. این قراردادها تنوع خوبی دارند، اما متأسفانه هیچ داستان خاصی به پشت آن‌ها نهفته نیست و تجربیات یا وقایع جذابی را در بر نمی‌گیرند. بازی تعداد معدودی مرحله فرعی به نام “Tale of Baghdad” دارد، اما این مراحل نه تنها عمقی ندارند بلکه به شکلی ناامیدکننده کوتاه، سطحی و ساده طراحی شده‌اند.

بیایید یکمی در مورد سیستم مبارزات بازی صحبت کنیم. متأسفانه، سیستم کلی مبارزات کاهش یافته و از نظر انیمیشن‌های مبارزاتی، عمق و جذابیت، تأثیر منفی‌ای داشته است. البته دلیل این کاهش واضح است. احتمالاً یوبی‌سافت سادگی مبارزات بازی را توجیه می‌کند که تمرکز اصلی بازی بر روی مخفی‌کاری است و بنابراین نیازی به مبارزات جذاب یا عمیق نیست! انیمیشن‌های اجرایی (Finishers) به نسبت خودنرم‌و روان نیستند و مبارزات کاملاً تمرکز دارند و تنوع دشمنان هم اندک به نظر می‌رسد که عمق معنایی مبارزات را کم می‌کند. اگر ابزارهای مختلف مثل بمب‌های دودی و تله‌های انفجاری وجود نداشتند، مبارزات بازی قطعاً خسته کننده‌تر و ضعیف‌تر می‌شدند.

گرافیک هنری بازی به شدت چشم‌نواز است و یکبار دیگر یوبی‌سافت توانایی خود در ایجاد مناظر زیبا و محیط‌های بی‌نظیر را به نمایش گذاشته است. نورپردازی نیز در حالت بی‌نقصی قرار دارد و معماری ساختمان‌ها به خوبی جلوه دوران عباسی را به تصویر می‌کشد. در بخش فنی، با این حال، مشکلاتی وجود دارد. به ویژه، مشکل پاره پاره شدن صفحه یا Screen Tear در مناطق شلوغ تأثیر منفی دارد، اگرچه بازی به طور کلی بهینه‌سازی خوبی دارد و در سناریوهای پرتردد، به مشکلات افت فریم یا مشکلات گرافیکی خاصی نخواهید خورد.

در مورد طراحی چهره‌ها، می‌توان گفت که عالی نیست و برای یک بازی که در سال ۲۰۲۳ عرضه شده است، انتظارات بالاتری وجود داشت. اگرچه این نقطه را نمی‌توان به عنوان مشکل اساسی بازی دانست.

موسیقی بازی بسیار زیبا و تاثیرگذار بوده و با محیط و اتمسفر بازی هماهنگی بسیار خوبی دارد. ساندترک به طور عمومی دارای حال و هوای عربی است و با محیط‌های بازی، هماهنگی جذابی دارد. در بخش صداگذاری نیز، اجرای استانداردی داشته و لهجه‌ی شخصیت‌ها، متناسب با طبیعت ایرانی و عربی آن‌ها، منطقی به نظر می‌رسد. با این حال، نباید انتظار داشت که صداپیشگان ارائه‌ دهندگان عملکرد خارق‌العاده‌ ای داشته باشند.

خرید بازی Assassin’s Creed Mirage

بازی Assassin’s Creed Mirage را با بهترین قیمت موجود از سایت ایکس باکس استور خریداری نمایید .